Jan van Elk vestigde zich op de dag van Sint Maarten, zondag 11 november, 1883 definitief met zijn gezin in Woerden. Hij betrok een woning in de Duvelssteeg, een klein zijstraatje van wat nu de Pannebakkerijen heet. Op dat moment had deze molenaar/werkman/steenbakker al een heel leven achter zich liggen.
Jan moest, zoals veel van zijn leeftijdgenoten, in dienst. In 1870 werd hij ingeschreven voor de nationale militie, lichting 1870 uit de gemeente Rietveld, lot nummer 1. Jan moest opkomen op donderdag 11 mei 1871 en werd soldaat (miliciën) bij het regiment Grenadiers en Jagers. Zijn registratienummer bij zijn eenheid was 36048, ingedeeld bij het tweede bataljon, vijfde compagnie. Hij werd in de stamboeken. als omschreven als: 'Lengte bij aankomst in het korps: 1.73 meter. Aangezigt: rond. Voorhoofd: hoog. Ogen: blauw. Neus: dik. Mond: gewoon. Kin: rond. Haar: bruin. Wenkbrauwen: idem. Merkbare tekenen: gaatjes in de oren. Gehuwd. Jan ging op maandag 15 juli 1872 met groot verlof, maar kwam op zaterdag 20 juni 1874 weer onder de wapenen tot dinsdag 21 juli 1874. Op woensdag 10 mei 1876 verliet hij zijn eenheid 'met paspoort wegens beëindiging van de militaire diensttijd.'
Jan is na zijn diensttijd als ovenstoker bij een van de plaatselijke dakpannen en/of steenfabrieken gaan werken. Welke is nog onbekend.
Het echtpaar woonde Pannebakkerijen 67 toen uit het huwelijk op donderdag 29 juni 1876 om 13.30 uur het eerste kind werd geboren. Jan gaf het kind aan samen met getuigen Pieter Pennewaard, werkman, 52 en Jacobus van Zuijlen, 25. Het jongetje kreeg de naam Jan, maar moest alweer op dinsdag 4 juli, zes dagen na de geboorte ten grave worden gedragen. Jan doet aangifte samen met Dionisius Groeneveld, 37, klerk en bekende.
Op woensdag 8 augustus 1877 volgt gelukkig het tweede kind: zoon Dirk. Geheel tegen de gebruiken in vernoemde Jan het kind niet vernoemd naar vader van Jan, maar naar de vader van Hendrika. Dirk trouwde in 1901 en was inslager bij een van de Woerdense dakpannenfabrieken. Hij plaatste zijn handtekening later bij het huwelijk van zijn broer Jan. Opmerkelijk: van Dirk werd de godsdienst genoemd: gereformeerd.
In 1878 vestigt de vader van Jan, Jan senior (geb. 4 juni 1819) zich in Woerden en trekt bij zijn zoon in. Later verhuist hij naar Rietveld.
Niet veel later aanschouwde het derde kind het levenslicht: op maandag 3 februari 1879 baarde Hendrika dochter Alida Hendrika (zij trouwde in 1900 en verhuisde op donderdag 29 november 1900 naar Zegveld).
Het vierde kind, Adrianus, werd in augustus 1880 geboren toen Jan 28 jaar was, maar overleed binnen een jaar: op 19 mei 1881.
Tussen 1879 en 1881 verhuisde Jan echter met zijn kinderen weer naar buurgemeente Rietveld. De nieuwe woning lag ongetwijfeld niet ver weg, want de grens tussen beide gemeenten werd gevormd door het riviertje de Grecht. Op dinsdag 6 december 1881 kwam namelijk in Rietveld als vijfde kind uit het huwelijk ter wereld: zoon Jan (hij trouwde zoals bekend in 1905).
Het geluk dat het huwelijk tot op dat moment kende, leek alleen maar groter te worden, toen op zondag 10 juni 1883 dochter Adriana geboren werd. Dit zesde kind was letterlijk geen lang leven beschoren. Ze overleed op donderdag 23 augustus 1883 en enkele dagen daarna konden geheel volgens de traditie acht buren het kistje naar de begraafplaats dragen.
Enkele maanden later verlieten Jan en zijn vrouw Rietveld. Waarom? Wilden ze uit verdriet die plaats de rug toekeren of ging Jan bij een andere baas werken en betekende dat, dat hij de woning moest verlaten? Het laatste is niet ondenkbaar. Jan vestigde zich op zondag 11 november 1883 met zijn gezin in Woerden, enkele maanden nadat burgermeester Schalij als eerste burger van Woerden was geïnstalleerd.
Enkele maanden later aanschouwde weer een kind het levenslicht. Op vrijdag 25 juli 1884 werd weer in Woerden het zevende kind, een dochter, geboren die - net als het zesde kind - de naam Adriana kreeg.
Op maandag 28 december 1885 volgde weer in Woerden de geboorte van alweer een dochter: Hendrika. Zij was het achtste kind. Op 31 mei 1887 werd het negende kind, zoon Gerardus geboren. Ook hij was, waarschijnlijk gelet op de slechte gezondheidstoestand en woonomgeving geen lang leven beschoren en overleed op 3-12-1888.
Als tiende kind werd dochter Johanna geboren op 30-3-1889. Het wordt eentonig, maar ook zij overleed: op 31-5-1889. Op 4 juli 1890 volgde zoon Gerard, de elfde in de rij.
Aan de stroom kinderen leek geen einde te komen, want op zaterdag 21 mei 1892, krap vijf weken nadat de rooms-katholieke Bonaventurakerk aan de Rijn in gebruik was genomen, kon het elfde kind bij de Woerdense Burgerlijke Stand worden aangegeven: dochter Johanna.
Weer een kind, het twaalfde, aanschouwt het levenslicht, want op zaterdag 21-5-1892 kan dochter Johanna. Zij verhuist nogal eens: in Woerden ingeschreven op zondag 27-11-1904 als ze uit Zegveld komt. Op zaterdag 23-12-1905 verhuist zij naar Rietveld. Jan trad vrijdag 29 december 1905 op 24-jarige leeftijd in het huwelijk met Neeltje Lokhorst uit Maarn.
Was het maar een 1-april-grap geweest. Maar dat was het niet. Op de eerste dag van de vierde maand in 1911, een zaterdag, overleed dochter Johanna op 19-jarige leeftijd. Zij was het zoveelste kind dat het echtpaar ten grave moest dragen.
Jan had een arbeidzaam leven gehad. Volgens mevrouw H. van Elk werkte hij tot z'n 72ste, dat wil zeggen tot 1923, als stoker. Jan zou niet alleen in de Duvelssteeg, maar ook in de Schoolstraat, de huidige Jan de Bakkerstraat, hebben gewoond. Naspeuringen in het Woerdense archief hebben echter niets aan het licht gebracht. De Schoolstraat heet sinds 1925 Jan de Bakkerstraat. In dat jaar was het vier eeuwen geleden dat Jan de Bakker in Den Haag zijn leven eindigde op de brandstapel. Jan en zijn vrouw huurden een huisje aan het einde van de schoolstraat, in de rij tegenover de school.
In 1931 stonden Jan en Hendrika opnieuw aan het sterfbed van een van hun kinderen: hun derde nazaat, Jan, overleed op maandag 2 maart 1931 in Woerden, waarschijnlijk aan leverkanker.
Voor Jan, die toen al ver in de tachtig was, hield het met overlijden van zijn zoon niet op. In 1936 stond hij in de Schoolstraat aan de baar en kon hij zijn geliefde vrouw Hendrika Withaar ten grave dragen. Zij overleed op maandag 14 september. Hendrika was een van de eerste Woerdenaren die haar laatste rustplaats kreeg op de nieuwe dodenakker aan de Meeuwenlaan (Haar graf is in de loop van de tijd geruimd).
Jan bleef in het huisje in de Schoolstraat wonen, tot hij bij de vrouw van zijn overleden zoon, Neeltje en haar kinderen in huis kon komen. Een van de laatste foto's van hem werd gemaakt op de Oostdam. De prent toont een oude man, die licht voorovergebogen op zijn stok over de straat schuifelt. Hij maakte de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog nog vrijwel volledig mee en zag twee van zijn kleinkinderen in het leger verdwijnen, met het vooruitzicht dat zij mogelijk zouden sterven. Acht dagen voor het uitbreken van de gevechten overleed hij in het Algemene Ziekenhuis in Woerden. Jan werd ter aarde besteld op de begraafplaats aan de Meeuwenlaan en kreeg een graf derde klasse, nr 38. Het graf is in de loop van de tijd geruimd.
Jan was op kerkelijk gebied jarenlang actief als ouderling van de Gereformeerde Kerk.
(Bron: http://www.devanelkjes.nl/pageID_9063366.html)