Wordt op 6 december 1305 genoemd als zoon van Philips van Duivenvoorde en 30 maart 1306 als neef van Dirk van den Wale, die hem 17 september 1311 de molen te Voswijc in Monsterambacht schonk. Van zijn vader erfde hij tussen 1307 en 1309 de bezitting Polanen, eveneens gelegen onder Monster. Op 30 maart 132622 pachtte hij de heerlijkheid van de Lek, te weten de ambachten: Krimpen aan de Merwede ( = aan de Lek), Krimpen aan de Yssel, Ouderkerk en Zuidbroek ŮSom 490 pond Hollands, den grote Tornoyse voir achte penninghe gherekent, die hi ghehelic ende al betaeld hevetŮT. In 1327 werd hij beleend met Heemskerk en Castricum, hij werd ridder (1329) en baljuw in Rijnland (1331), Woerden, Kennemerland en West-Friesland. Op 19 november 1335 verwierf hij Capelle van heer Pieter van der Leek, terwijl hertog Jan 111 van Brabant hem op 9 dec. 1339 de heerlijkheid Breda, waarvan zijn broer Willem v. Duivenvoorde het vruchtgebruik had, voor 28.000 kleine florijnen verpandde. Op 15 januari 1342 beleende graaf Willem IV hem nog met een korentiende en de smaltiende in Poeldijk.
POLANEN (Jan I van), zoon van Philips van Duvenvoorde (I kol. 774), overl. 1342. Hij komt het eerst voor in 1305 en erfde tusschen 1307 en 1309 van zijn vader het huis en goed te Polanen. Van den invloed, waarin zijn halfbroeder Willem van Duvenvoorde (I kol. 774) ten hove stond wist Jan ook gebruik te maken door zijn bezit in het Westland uit te breiden met een molen te Monster (1311), met tienden aldaar (1322) en met tienden onder Delft, Maasland en Schipluiden (1324). In 1326 verpachtte Pieter heer van de Leck (kol. 793) hem de ambachten van Krimpen a/d. Merwede, Krimpen a/d. IJsel, Ouderkerk en Zuidbroek. In 1328 was hij, evenals zijn halfbroeder, met den graaf medegetrokken naar Vlaanderen en aldaar aanwezig bij den slag van Mont-Cassel; in dezen krijg zal hij geridderd zijn, althans in het begin van het volgend jaar (Maart 1329) wordt hij aldus betiteld, wanneer hij van den graaf het huis te Liere in Delfland in leen krijgt en de belofte, dat, zoo zijn halfbroeder Willem zonder wettige erven kwam te overlijden, hij den burcht en het gerecht van Geertruidenberg zou erven. Hij was in 1331 baljuw van Woerden, in 1331 en 1336 baljuw van Rijnland, in 1339 baljuw van Kennemerland en West-Friesland.
Hij overl. 26 Sept. 1342 en werd te Monster in de kerk begraven, na gehuwd te zijn geweest met Catherina van Brederode, dochter van heer Dirk bij Maria heer Henricsdochter van de Leck, welke op 3 Oct. 1342, als weduwe, aan haar zoon Jan en haar zwager Willem v. Duv. beloofde haar leven lang bij hare kinderen te zullen blijven, zonder ze te onterven of een man te nemen. Zij testeerde in 1370 wonende te Rijnsburg, overl. 1372, 28 Juni, en werd bij haar man begraven.
Jan van P. won bij zijne vrouw minstens zes kinderen: Jan II die volgt, Philips (kol. 1113) Dirk en Gerard, zie hiervoor, Heilwich, echtgenoote van Aernt van Arkel heer van Noordeloos, en Maria gehuwd 1o. met Jan burggraaf van Montfoort, gesneuveld bij Stavoren 1345, 2o. met heer Gerrit van Heemstede. Eenige andere dochters, vermeld in genealogieën, zijn historisch onzeker.
Zie: Obreen, Gesch. gesl. Wassenaer 183, en H.J. Koenen, Willem Snikkerieme in Wapenheraut VIII (1904). De grafschriften te Monster worden vermeld in: G. Goris, Les délices de la campagne ... de Leide (Leiden 1712) 238-239, waar tweemaal voor MCCCXVII te lezen is MCCCXLII.
Obreen