WERNAR VAN DRAKENBURG nam St. Jacobsavond 1359 voor 28 jaren de Vuursche in pacht van het kapittel
van St. Jan, waarbij zijn borgen waren WERNER VAN BLEIDENSTEYNE, JOHAN UTENWEERDE en DYDERIC DE BOLE, Borgers Łtt Utrecht. Hij ontving in 1360 een veen in erfpacht van Oostbroek.
In 1362 werd hij door den Bisschop van Utrecht met het Huis Drakesteyn beleend, dat toen vermoedelijk door hem in dat jaar gebouwd was. Schepen van Utrecht 1352, 1354, 1358, 1367, 1371, 1375, Schout van Utrecht 1362, 1363, 1364. Hij zegelde met Heer GERRIT VAN HERLAER in1366, met Heer ERNST VAN WULVEN in 1355. (GB 1913)
Schepen en schepen te Utrecht in 1364 tot 1377.
Drakestein, Ligging aan de rand van het dorpje Lage Vuursche (gem. Baarn).
In 1360 is voor de eerste keer sprake van een hofstede Drakestein, terwijl in 1385 sprake is van een Frederik van Drakenburg, die met Drakestein wordt beleend.
De geschiedenis van Drakestein loopt synchroon aan die van Drakenburg. De heerlijkheid Drakestein was oorspronkelijk een leen van het kapittel van St. Jan te Utrecht. In 1359 wordt dit leen voor 28 jaar in erfpacht gegeven aan Werner van Drakenborg. Een jaar later ontving hij van de priorin van het Vrouwenklooster te De Bilt een 'stuk veens aan de Vuursche' in eeuwige erfpacht met een hofstede Drakesteijn, die Werner 'heeft opgetimmerd'. In 1362 draagt Werner de hofstede op aan bisschop Jan van Arkel, van wie hij het kasteel in leen terug krijgt. Twee jaar later wordt hij benoemd tot Schout van Utrecht. In 1387 (de 28 jaar erfpacht zijn dan afgelopen) wordt Drakestein gepacht door de zoon van Werner, Frederik van Drakenborg.