ARKEL (Jan I van), uit het geslacht v. Arkel, dat waarschijnlijk een zijtak is van het geslacht van de Lede (Leda), dat goederen bezat in het land tusschen Lek en Merwede, wordt voor het eerst vermeld in de oorkonde van 1254. Genoemd wordt Jan I van Arkel, knape. Hij is waarschijnlijk gestorven in 1264 en liet minstens 3 zoons na.
Bronnen: er bestaan verschillende biografieën van het geslacht Arkel. Genoemd moeten worden: De vita et rebus gestis dom. de Arkel (ed. in Matthaei, Analecta V, 201 e.v.); Kronycke des lants van Arkel ende der steede van Gorkum (Kon. Bibl. hs.) (16e eeuw); Chronycke der heeren van Arkel ende oirspronck ende voortganck van de stede van Gorinchem (Kon. Bibl. hs.) (17e eeuw; door Aerent Kemp Jacobsz). Dit laatste werk heeft tot grondslag gediend van Abraham Kemp, Leven der doorluchtige heeren van Arkel ende jaarbeschrijving der stad Gorinchem (1656) (gedrukt). Betrouwbaar zijn geen van deze werken. Zij hebben het streven het geslacht van A. zoo ver mogelijk terug te voeren, b.v. Kemp begint met het jaar 378, de andere chronisten gaan terug tot de Trojanen. Een kort duidelijk overzicht, berustend op oorkonde-materiaal, geeft J.C. Ramaer, Geographische Geschiedenis van Holland bezuiden de Lek en Nieuwe Maas in de Middeleeuwen (in Versl. Kon. Ac. afd. Lett. II, 3, 1899).
Brünner