EGMOND (Philips graaf van), prins van Gavre en Steenhuijse, baron van Gaesbeek, Fiennes, Hamaide, Vierves en Auxi, heer van Armentières, Arquinghem en Sotteghem, oudste zoon van Lamoraal (1), geboren 1559, overleden 1590. Hij trok zich na den dood zijns vaders (1568) in Duitschland terug, waar hij zich onder bescherming van den keizer stelde, maar keerde later in de Zuidelijke Nederlanden terug. Hier koos hij in den beginne de Staatsche zijde en was 1576 kolonel van een regiment Walen in Statendienst, maar toen in het Zuiden de katholieken meer en meer van den opstand afkeerig werden en zich weder bij Spanje aansloten, had Farnese weinig moeite den oprecht katholiek gebleven Philips van Egmond van de zijde der opstandelingen te doen afvallen. Voor den spaanschen koning deed hij een aanslag op Brussel (1579) en zijn krijgskunde en moed waren Spanje van groot voordeel. In 1580 viel hij evenwel, bij de inname van Ninove in handen zijner vijanden, die hem eerst in Gent, daarna in het fort Rammekens opsloten en vijf jaar vasthielden. Philips II beloonde zijne diensten met de ordeketen van het Gulden Vlies en het stadhouderschap over Artois. In 1590 zond Farnese hem met een leger naar Frankrijk om den hertog van Mayenne, het hoofd der Ligue, te helpen; in den slag bij Ivry op 14 Maart 1590 werd hij doodelijk gewond en overleed 32 jaar oud, begr. te Hierges. Hij was gehuwd met Maria van Hoorne, dochter van Maarten, graaf van Houtkerke, en Anna van Croy, burggravin van Veurne. Zij lieten geen kinderen na.
Obreen